zaterdag 30 juni 2012

Stursbøl, 29 juni, 72 km.

Weelderig gesnurkt, vraag Thea maar na, tijdens ons eerste verblijf in een KRO. Zeer vrij vertaald: Koninklijk Recidentieel Onderkomen. Zonder dolle, een behoorlijk motel met een voortreffelijk restaurant. Ooit werd van overheidswege vastgesteld dat er op gezette afstanden onderkomens voor reizigers moesten komen. Ziedaar de KRO's, wij genieten er van.
Onderweg puzzel ik verder met mijnheer Sweerman die ons reisboekje schreef. Eigenlijk wordt ik best wat moe van het constant uitkijken of we niet een of ander bultje in het land missen waaronder ongetwijfeld een importante voorouder of zijn familie ligt. Nu denk ik geschiedenis boeiend te vinden maar er zijn grenzen. 
Als we alweer enkele km's gravel overgestuiterd zijn en onze fietstassen dus nog verder bemodderd zijn geraakt, hebben we het wel gehad. Zeker als zich een 'fietscafe met mogelijkheden' aandient in Stursbøl zeg je daar geen nee op. Het roept bij ons Santiago-gevoelens op want het is een van de  12 herbergen op het Deense traject waar je degelijk doch eenvoudig de nacht kunt doorbrengen. Doen dus! 
We drinken lokaal bier, warmen wat prak op en worden nog moe ook. Zo gaat dat als je af en toe moet trappen...
Inmiddels koelt het wat af en vallen er wat spetters.
Goed dat we onder de  pannen zijn!
We gaan naar binnen en, lach niet, we draaien er wat platen uit een zeer klassieke doos. Het is net als of ik bij mijn zus Dorris op bezoek ben. De jaren 60 hoor je hier niet alleen, je ruikt ze zelfs. We zijn overigens de enige gasten hier. Dat lijkt me zo eind juni nou niet bepaald op een vetpot te duiden.
Uiteraard ook hier geen internet, morgen toch eens echt op zoek gaan...

Bov bij Padborg (DK), 28 juni, 53 km.

We kunnen ondanks het mooist denkbare fietsweer Schleswig niet verlaten zonder eerst de St. Petri Dom te hebben bekeken. Wat een prachtig houtsnijwerk is het Brüggemann altaar, niet eerder gezien zo. Ook verder is deze koningskerk bezienswaardig en historisch van belang. Nu geldt dat voor heel de stad, we zouden er zo een schoolreisje met de kleine man aan willen besteden. Ook het vissersplaatsje Holm is lievelijk.
Pas tegen elven rijden we weg, langs bossen en akkers door vlak en glooiend terrein voelen we mee met de verhalen over een roversnest dat zich bij een grafheuvel heeft opgehouden. Nu is spanning nog voelbaar.
Als we bij Padborg Denemarken binnenkomen is het even wennen; ander geld; andere taal; andere uithangborden.
We kiezen voor wat luxe in de vorm van een onderkomen in de Kro van Bov. Een soort herberg van vroeger tijd maar dan in een moderne variant. Zeer aan te bevelen, de rekenig komt morgen...

donderdag 28 juni 2012

Schleswig, 27 juni, 52 km.

Niet gestoord door langspruttelende zeeschepen of milde ochtend nevels sliepen we heerlijk op deze wonderlijke tuincamping. Nog steeds zijn mijn bovenbenen gevoelig dus gedraag ik me zoals dat een oude heer betaamt, stram en bedachtzaam.
Inmiddels hebben we door dat je hier koffie moet drinken bij de bakker. Iets lekkers erbij is dan ook snel en goed geregeld.
In Kropp lopen we tegen een bijzonder hijswerk op: de kerktoren wordt er af getakeld. "Dan kunnen ze er een stuk beter bij om wat balken te vervangen" aldus de moeke uit Breslau waarmee we in gesprek raken. "De pastor zal misschien ook wel foto's maken. Dat heeft ie vanuit zijn helicopter van de hele buurt al gedaan voor een prachtige kalender". Ze heeft het nog niet gezegd of er gonst een soort bromvlieg rond; een radiografisch minivliegtoestel met 4 rotoren waaronder een camera bungelt. Wat mij betreft een prachtvorm van gemeenschapsvorming en tegelijk hobby. Een Nederlandse medefietser ziet het aan, schiet een prent en vervolgt zijn flitsende tocht naar Noorwegen. Hij rijdt op zijn Garmin met gedownload kruimelspoor en zonder boekwerk of andere begeleiding. Ik vraag me af hoeveel hij meekrijgt van zijn omgeving maar hoorde hem ook nog zeggen dat het hem om het fietsen gaat. Tja, ook dat kan.
We rijden stukjes van "der Ochsenweg". Een traject waarover rond 1400-1800 vee van Denemarken naar Hamburg (en verder) werd gedreven want de behoefte aan vlees was groter dan men ter plaatse economisch kon produceren. Eigenlijk doen we nu niet anders maar dan op een andere schaal.
We bereiken een soort flessenhals waar het land op zijn smalst is. Een goede plek om macht uit te oefenen. 
Een middel is een afsluiting d.m.v. een aarden wal waarin een goed controleerbare opening. De Vikinggebieden hadden zo minder hinder van die nare Germanen. Het museum in Dannewerk laat het mooi zien naast de problematiek van een Deens georienteerde minderheid aldaar.
Nog boeiender wordt het in het Wikinger Museum Haitabu. Op die plek was rond 900 de belangrijkste handelsstad Haitabu gelegen en daarvan is nu veel in kaart gebracht en zelfs gerecontrueerd. Je zou er zo een hele dag kunnen spenderen maar tegen sluitingstijd worden we wat overbodig en zou een warm onderkomen welkom zijn.
We betrekken de Jeugdherberg, alweer zonder internet, wat is dat toch hier?
Na bezoek aan de Griek zijn we best lui en slapen als rozen...

Wienböken, 26 juni, 62 km

De val gisteren doet zich ondanks de uitstekende huisapotheek gelden. Mijn bovenbenen doen zeer alsof er bijzondere prestaties zijn verricht en misschien is dat ook zo. Enfin, met nog steeds stormachtige  wind die vaak tegen ons is gekeerd, maar overwegend droog, schiet het niet echt op. Vooral het eerste stuk langs de Elbe is een echte klassieker, buffelen tussen de schapen.
We treffen Henning Holm, Schmiedeweister, die graag bereid is ons te laten zien wat ie zo al voor moois maakt. Overigens vond ie ook nog tijd om het bushokje wat verder aan te kleden ten dienste van o.a. de fietsers. Wat een vriendelijkheid. Daar kunnen we wat van leren.
We lunchen op een middenterrein met bank te Hadesfeld tegenover de Hofladen. Jammer dat er geen mens te bekennen was zodat het beleg tot kaas beperkt bleef. Nee weinig mogelijkheden onderweg, dat valt echt op.
Per pont kruizen we het Nord-Ostsee Kanaal. Opmerkelijk hoe een strategische beslissing om je oorlogsvloot te kunnen verplaatsen zonder de Scandinavische landen aan te doen nog steeds van pas komt; er varen per dag zo'n 100 zeegaande schuiten door.
Als we 'volgens het boekje' een camping willen aandoen, vergt dat wat doortastendheid. Uit niets blijkt ter plekke dat men er welkom is. Toch maar even aangebeld en dat was maar goed ook want 
mevrouw des huizes stond op het punt weg te gaan. Nu telt het resultaar en dat is simpel: we mogen lekker in onze tent op hun grasveld met douche en toilet in het huis, prlma toch! 
Onderweg hadden we wat diepvriesmaaltjes en randtoestanden aangeschaft zodat we niets tekort  kwamen en voldaan in slaap sukkelen. Af en toe tjoekelt er een schuit voorbij. Da's weer eens wat anders dan schaapjes tellen.
Ook hier geen internet dus even geduld a.u.b...

Glückstadt, 25 juni, 82 km.

Nog een laatste prent van het pracht verblijf in het Havenhostel en dan zitten we om 9:00 uur op de fiets. De lucht is zwaar en stormachtig en ja hoor binnen een kwartier kon de regenkleding volledig aan. De postbode, ook op de fiets, moppert iets over oktoberweer maar eigenlijk deert het ons weinig want de meeste wind hebben we half mee (dus niet altijd).
De ruimte in de velden wordt wijds en Thea komt er goed in uit, nietwaar?
De meeste plaatsnamen hebben hier wel iets met moeras of veen dus als we eindelijk een turfwinning in exploitatie zien, moet dat op de prent.
De Schwebefähre über die Oste is ook prachtig. Een constructie uit 1909 die met liefde in bedrijf wordt gehouden. Natuurlijk laten we de vaste brug  van 1974 links liggen. Meer op www.schwebefaere-osten.de
Even verder is het alweer raak. Nu moet de Elbe worden overgevaren, daar komt een serieuze pont aan te pas want de tocht van zo'n 5 km is in deze storm een ernstige aangelegenheid. 
Eigenlijk had ik gewaarschuwd moeten zijn, dan was de volgende valpartij voorkomen. Bij het keren op zoek naar de jeugherberg raak ik de controle kwijt, laat de fiets vallen en strompel naar een hek/reling. Dat lukt tamelijk aardig alleen ik duik bijna door de reling heen maar blijf gelukkig op de onderste dwarsverbinding met mijn bovenbenen hangen. Thea kan er aanvankelijk wel om lachen want het was een bizar gezlcht maar als ik me er pas na een tiental seconden pijnlijk uit bevrijd, wordt duidelijk dat we geluk hebben gehad. Hopelijk valt de spierpijn morgen te harden. Nu strompelen we na het nudel-eten in de prachtige jeugdherberg naar het stadje waar op de goede afloop bij een lekker glas nog een 'Matje' (heerlijke verse nieuwe haring) wordt gegeten. Glückstadt heeft een bijzondere historie, zoek maar even op internet.
Verzenden van dit relaas zal even op zich laten wachten want wifi is hier geen gemeen goed...

zondag 24 juni 2012

Bremerhaven, 24 juni, ruhetag

De voorspelde regen is gearriveerd. Maar goed dat we als onderkomen het Havelhostel Bremerhaven hadden gekozen. We nemen er een extra rustdag en bezoeken 2 bijzondere musea: Deutsches Auswanderer Haus en het Klimahaus.
De 7 millioen mensen die vanuit hier naar de Nieuwe Wereld vertrokken mogen, terecht, worden gememoreerd. Allerhande taferelen komen uitputtend aan bod. Thea past goed in de eetzaal, vind je niet?
In het futuristise  Klimahaus word je warm en koud tegelijk. Warm omdat je letterlijk door Niger wordt geleid (incl. de temp.) koud omdat je enerzijds de vrieskou ondergaat van Antarctica, anderzijds omdat je bewust wordt gemaakt van wat we allemaal aanrichten met onze hang naar "welvaart". Erg dubbel dus, maar wel feitelijk en confronterend.
Als we het maal bij de Italiaan beeindigen beloven we hen Die Daumen te drukken want ze moeten in het EK tegen Engeland (geloof ik).
De echte pot met goud zien we even als we achterom kijken...




Met vriendelijke groeten,
Thomas Sanders (mob)

zaterdag 23 juni 2012

Bremerhaven, 23 juni, 80km

Tjonge wat hebben we lekker gepit, het zal wel nodig zijn geweest. We krijgen i.p.v. Een middagmaal een zeer uitgebreid lunchpakket mee in deze sportschool/jeugdherberg. 
Het routedeel van vandaag belooft weinig spectakel maar hij blijft boeiend. De Petruskerk in Westerstede is ook van buiten mooi. 


De vrijstaande klokkentoren uit de 13e eeuw duidt op slappe ondergrond. De hoofdtoren kan de klokkenlast er niet bij hebben. Mooi vind ik ook het paneel dat verwijst naar het toch nog recente Duitse verleden.


In Wiefelstede treffen we het, de kerk is open vanwege een dienst die zo zal beginnen. Het houdsnijwerk van het altaar is geweldig. 
De rododendrons die je hier veel ziet gedijen goed op de zurige oude veengrond, ze zijn inmiddels wel uitgebloeid.


In Ovelgönne toont het streekmuseum prachtige spullen. 

Mij intrigeert de bonkaart waarop brood kon worden verkregen.








Naast de terpkerk in Golzwarden wordt scheve klokkentoren in balans gehouden met ceel massief metselwerk.

In die kerk repeteert een koor voor de bruiloft aanstonds. Ik hoop dat het daar dan wat vrolijker toegaat want hun Allelua klonk ronduit droevig maar het koor doet zijn best, Filmpje 



Met een serieuze pont komen we over de Weser en intussen passeert het enige buitje van vandaag.

Omdat het morgen waarschijnlijk zeer regenachtig wordt, besluiten we naar Bremerhaven te rijden immers, als je al een dag wilt overblijven doe dat dan in een interessante stad.

vrijdag 22 juni 2012

Westerstede, 22 juni, 99 km

Boffers zijn we! Vannacht heeft het geplenst, op zich al een studio-onderkomen waard. Overigens ooit nog wel een keer het kloostermuseum tegenover het zalige Boshotel bezoeken; misschien op de terugweg?
We rijden langs flinke akkers met fluelen graan en iets verderop veel windturbines als we Duitsland binnenkomen. Op naar het land van de Ems (Eems bij ons). Een regenrivier in een vlak land. Dat gaf in vroeger dagen een boel ellende. Het pontje staat er als herinnering netjes bij in Walchum. 
Het proeftraject van de magneetzweefbaan heeft inmiddels afgedaan. Kennelijk is er genoeg van geleerd en nu het geld op is, zal er van sloop waarschijnlijk voorlopig niets meer komen.
In Esterwegen wordt ons goed duidelijk gemaakt hoe het er hier vroeger aan toe was: veen en nog eens veen. Voeg daarbij de ambities van het opkomende Nazieregiem, een instabiele politieke situatie en schrijnde werkeloosheid, dan kun je voelen dat dit de 'ideale' plek was om in 1933 een concentratiekamp op te zetten om je politieke vijanden of tegenstrevers de mond te snoeren, vaak voor eeuwig. Een degelijke gedenkplaats laat het allemaal onomwonden inzichtelijk worden.
Verderop nog steeds een beetje turfwinning, er liggen tenminste forse bruine bulten. 
Na het Elisabethfehnkanaal verandert het landschap in fraaie bomen en hoeves die me aan Twente doen denken.
Inmiddels hebben we dapper doorgetrapt. Vooral Thea heeft het nu wel gehad, ook al genoten we van veel meewind, als de teller stopt op 99 km en er zowaar een paar druppels regen vallen.
We vinden een onderkomen in wat Garmin, mijn electronische reisbegeleider, als Jugenherberg aanmerkte. Dat pakte iets anders uit want de prijs was verveelvuldigd maar de sfeer bleef goed... 
Enfin, we gaan vast alweer van een zalige nachtrust genieten.

donderdag 21 juni 2012

Ter Apel, 21 juni, 91 km

Mooi op tijd vertrokken trekt Twente en Salland aan ons voorbij. Niets is open, koffie ho maar tot we bij bakker De Keizer in Den Ham de hoofdprijs scoren: koffie met ham/kaas croissant. 
Onze electronische reisgeleider dirigeert niet altijd langs gebaande wegen, al heb ik dat nadrukkelijk verzocht. 
In het Drentse scoort Flappie slecht: na zo'n bult mag ie in de verkoop (zie foto).
Overnachten doen we vanwege de regenkansen in een appartement bij de familie Tieben waarna de avondmaaltijd in Het Boshuis uitzicht biedt op de avondfiets4daagse. Roerend is de aankomst van Tom waarvan de moeder van 97 op zijn finish wacht.
Een genoegelijke dag die passend werd afgesloten. Morgen regen maar dat zeiden ze gisteren ook...




Met vriendelijke groeten,
Thomas Sanders (mob)

woensdag 20 juni 2012

Bij de oude buren, Haarle Twilhaar, 20 juni, 94 km

Henny had een lekker fietsersontbijt gemaakt met alles er op en er aan. Nu we de Waal nog over moeten, zijn we benieuwd  hoe. Het wordt de brug bij Ewijk waar hard word gewerkt aan de verdubbeling. Als fietser met volle bepakking is het een hele toer om de trappen op te komen. Tja, we zijn misschien wat verwend met al onze luxe paden maar dit is dan weer al te Spartaans.
Verder mooi maar bedekt weer met veel stevige tegenwind. Fijn dat onze routemachine ons door de oostelijke rand van de Veluwe loodst, minder wind en toch inspannend door klimmetjes. In een fietserscafe onderweg besluiten we naar een natuurcamping te gaan en kiezen die van Haarle bij Nijverdal. Als geboren Tukker voelt het als 'oude buren', vertrouwde aard. Bij de Spar halen we wat diepvriesmaaltjes, groenvoer en overbodige alcoholische sappen en een paar km verder zijn we de koning te rijk als een ree wegloopt om voor ons plaats te maken...