Als we de pelgrimsherberg Ellegaard gaan verlaten, worden we bijna opnieuw grootouder gemaakt. Een wolk van een zoon om 'even vast te houden'.
Met een vriendelijke wind en een prachttemperatuur ervaren we een zomerse dag, misschien wel de mooiste van dit jaar.
Onderweg gaan we nog aan bij een motel voor koffie en internet en ja hoor, het lukt dit keer voortreffelijk. We zijn weer bij, ook wat Marleen betreft die door de Transam is bevangen. (Zie
Iets verderop kopen we zelfs campinggas. Vol goede moet gaan we het mooiste stuk van de route tot nu toe.
Bij Landsbrugs-Museum gaan we even informeren wat er te zien is (landbouwwerktuigen, zo bleek) en vallen met de neus in de boter: dochter Birgit Légart heeft haar eindexamen gymn. behaald en dat wordt stevig gevierd. Met moeite beperken we alle vriendelijkheid tot eten en drinken in een voor fietsers passende mate. Allen zijn hartelijk welkom thuis in NL, maar niet alle 20 tegelijk a.u.b. Zie de groepsfoto.
De route is prachtig, de wind gering maar de kiezel-zandpaden mogen ze van mij asphalteren. Ook al vallen die onder het cultuurerfgoed.
Uiteindelijk belanden we op een luxe camping, dus inclusief veel kinders en onrust. Het is uiteindelijk morgen zondag. We zijn het gepuzzel met de beschrijvingen in ons routeboekje behoorlijk zat en gaan zonder blog en internet ondanks het gegiechel om ons heen tegen elfen onder zijl.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten