Het was mooi en af en toe een beetje nat

Bondig rapport:

1706 totaal fietskm's
23 fietsreisdagen, 2 rust/kijkdagen
74 km gemiddeld per reisdag
7x tent, 8x (j)herberg, 10x B&B/Hotelacc.

Schades: zelf geen, fietsen bleven heel, ook die van Thomas! gammele versnelling (Thea).

Conditie: Perfect, Thea - 4kg, Thomas -1,4 kg, had nog wel wat meer af gemogen...

Hulpmiddelen: Boekje "Jutland Fietsroute" van Clemens Sweerman (nee, niet Benjamins zoals ik ergens aanvankelijk schreef, sorry!) bevat veel nuttige informatie maar als direct reisboekje vind ik het erg frustrerend in gebruik. Ik hou niet van puzzelen; geef mij maar de Garmin Edge 800 erbij. Samen wel een mooi team.

De mogelijkheid om je e-mailadres op geven en zo van iedere aanvulling een bericht te ontvangen, blijkt wat haken en ogen te hebben. Zo wordt het bericht pas in de loop van de volgende dag doorgegeven en mis je de mogelijkheid om commentaar te geven want je krijgt alleen het bericht te zien, niet de webpagina. Zelf heb ik dat, net als enkele 'reisgenoten'  als een gemis ervaren. Volgens mij hadden ze bij Google beter kunnen volstaan met het doorgeven van de url van de blog zodra er weer wat nieuws op staat, maar een gegeven paard...

Nadere informatie: jutland2012@thomasvaer.nl 

Flensburg-Enschede, 14 juli, 14 fiets-km's

De overbehulpzame pensionhoudster maakt ons met liefde een lunchpakketje. Dat is gewenst want vandaag wordt een trein-reisdag. Het kaartje dat we gisteren al kochten, gaat volgens een 'Schönes-Wochenend-Tarif': samen € 42 en € 10 voor onze fietsen. Zo krijg je de treinen wel vol. Keerzijde is dat je met allerhande boemeltjes moet reizen maar ach, met een beetje aanspraak en koffie bij de overstap is het best te doen.

Al met al stappen we 4 keer over, stoppen op 51 stations en duurt de trip 8,5 uur; wat je noemt 'waar voor je geld', voor een schildpad dan :-)

Het begin is wat spannend. De lift doet het niet en met nog eens 15 Tsjechen wordt het dringen. Toch gelukt dus en nog koffie ook; dit gaat helemaal goed komen.

Van Hamburg wordt het ook even spannend als een streberische conductrice bemerkt dat op het reisbiljet de 15e staat ipv de 14e, het fietsbiljet is goed. "Dat is uw fout want u had dat moeten opmerken bij de aankoop". Als een medereiziger zich uit in termen van 'moet u nou zo strikt zijn?' dreigt de stemming een verkeerde wending te nemen. Ik kies voor een schaapachtige houding van 'tja, en wat kan ik er nu mee aan? Nu keert het gezond verstand terug en knipt ze het kaartje.

Op het traject door de Lüneburger Heide regent het pijpenstelen; wat een ellende. Het saaie jaar dat ik er in mil.dienst doorbracht, trekt aan me voorbij. 

In Osnabrück, tot ergernis van Thea, nog overwogen om over Münster rechtstreeks naar Enschede te gaan maar die trein rijdt momenteel niet verder dan Gronau. Daarmee blijft de Bad Bentheim-variant favoriet want mocht het stortregenen dan kunnen we nog droog verder via Hengelo naar Enschede.

In Bad Bentheim kiezen we voor de luie oplossing en rijden door naar Oldenzaal om van daaruit verder te fietsen naar Enschede.

Daar arriveren we droog wel, tracteert Abs ons op een welkomstbiertje, schiet hij de finale prent en neemt ons mee uit eten.

Morgen met de trein naar het Brabantse land, alles in de was doen en zo...

Flensburg (Dld), 13 juli, 48 km

Met zo'n zonnige ochtend is het een wonder dat we het vandaag droog gaan houden. Nu is het 'vrijdag de dertiende', onze geluksdag, dus wat let je dan om de korte broek aan te doen? 

Het ontbijt met gecertificeerd 5-granen-ei geeft ons vleugeltjes.

Dit stukje Denemarken verdient geen schoonheidsprijs. Wat ooit een bloeiende Kro was, illustreert nu de actualititeit: verval en dufheid.

Onderweg herinnert Thea zich dat we iets van belang op de heenweg hebben laten liggen: concentratiekamp Frøslev. "Lastige elementen" zijn er in de jaren '44-'45 massaal opgesloten en vaak op transport gesteld. Op zeer confronterende wijze is een van de barakken als museum ingericht.

Nu we weer met beide voeten op de grond staan kunnen we het Tyskland weer betreden. Met broer Abs hebben we inmiddels overlegd en besloten met de trein richting Enschede te vertrekken. 

We gaan eerst nog slapen in Flensburg waar je je ook al niet hoeft te vervelen. Levendige havenstad met goed voer voor ieder type paard.

Morgen, na een flinke snurkpartij in Pension Möller, verplaatsen we ons per trein. Weliswaar met een slakkengangetje maar we zien er naar uit.

Røde-Kro, 12 juli, 99 km

Jakkes wat een dag.

Eerst fiets je je de rimbim tegen nogal wat wind en regen in, dan blijkt de beoogde herberg 6 km terug op je route te liggen, vervolgens blijkt de herberg toch wel erg basic te zijn om daar je laatste nacht in Denemarken door te brengen. Thea geeft haar voorkeur aan Hotel Røde-Kro in de gelijknamige plaats. Aldus geschiedde en we rijden nogmaals dit plaatsje binnen. Natuurlijk vallen daar woorden over maar ach, alles went.

Nu maakt een degelijk maal veel goed en bespiegelen we wat eigen-aardigheden van de Denen:

- Puntige toiletvormen. Zijn ze hier anders gebouwd of zitten ze soms dwars?

- Soms wil een kraan geen water geven. Wedden dat ie dan rechtsom open draait?!

- De prutserige raamsluitingen mogen dan uit de oude doos zijn, ook moderne ramen worden er mee uitgerust.

- Als je koffie bestelt krijg je geheid een pot(je) of kan.

Morgen gaan we dit lieve land verlaten dat ons volledig vreemd was. Een mooie ervaring, dat is zeker...

Randbøl, 11 juli, 56 km

Ontwaken in de zon, wat een luxe! Het was een heldere koude nacht dus willen we de zon graag benutten om de natte tent (condens van de ouwetjes) te drogen. Nu is het eerste gewin kattengespin dus trek ik maar meteen mijn regenbroek aan bij wijze van lange broek. Dat bevalt me prima immers niet te warm en toch goed voorbereid.

Inderdaad komen langzamerhand buien tot ontwikkeling maar er is meer. De een of andere onverlaat heeft gemeend wat extra materiaal, kiezel met zand, aan het cultureel erfgoed, de Hærvejen, toe te moeten voegen. Met onze bandjes niet te berijden, zeker niet als het ook nog eens modderig wordt. Thea loopt een flink stuk, dat gaat net zo snel overigens.

De schuilmogelijkheid en de lunch 

bij een dorpssuper is een gezellige bedoening. Regelmatig komen er fietsers en wandelaars inkopen doen.

Ook verderop veel regen, goed voor de natuur maar om er wat moois in te zien moet je even afstappen.

Thea krijgt last met haar fietsversnelling. Op zeker moment ben ik haar kwijt en blijkt ze een km terug aan het lopen te zijn; de boel zit muurvast! Met een zakmes, geduld en puzzelzin de ketting toch weer los gekregen zonder zelf afschuwelijk zwart te worden. We tellen de mogelijkheden af die zo al open staan (naar een fietsenmaker in Jelling, naar station Jelling en einde fietstocht, met 2 van de 3 voor-versnellingen naar het eerstvolgend leuke slaapadres en daar zien we er aan kunnen doen. Dit laatste kiezen we: herberg Ølgård bij Randbøl.

Aldaar de lieftallige Lise ontmoet die op haar eentje naar het noorden fietst. Thea kookt wat heerlijks van wat je er kunt kopen en we happen dat samen met biertjes lekker weg met zijn drietjes. We hopen Lise ooit nog eens te ontmoeten want sommige mensen zijn extra boeiend.

Van nader onderzoek van de fiets, laat staan reparatie, komt niets meer terecht. Zal wel aan het bier liggen.

Overigens ook hier geen internet. De provider is onlangs failliet gegaan...

Vrads, 10 juli, 62 km

Vandaag is het druilerig en fris, slechts 13°.

Onderweg weinig spectakel maar wel moderne agrarische bedrijven en verder veel klimmetjes. En de afdalinkjes dan? Nou die vallen tegen als je bij 5% dalen nog moet bijtrappen om tegen de wind in komen.

We maken ons wat zorgen over onze bestemming vandaag. Er is weinig keuze.

In Vrads valt het kwartje. Op de heenweg hebben we hetzelfde winkeltje aangedaan op zoek naar passend onderdak. Net als nu dus weinig in deze buurt dat ons past. Dus toch maar het B&B geprobeerd dat zich o.a. afficheert met een hottub: http://www.tyklundgaard.dk/, iets dat we eigenlijk niet echt zoeken. Goede raad is duur als blijkt dat ze vol zijn geboekt. Nu mogen we er wel in hun tuin kamperen met gebruik van douche en zo, maar met een regenachtige dag in het verschiet is dat niet onze favoriete keuze. Thea geeft aan geen trek meer te hebben aan nog eens 30 km dus accepteren we het aanbod en boren we onze noodrandzoenen aan.

Lekker rustig hier, zonder straat- en ander lawaai. Wat koeien, ganzen en fazanten uitgezonderd.

Oh ja, onderweg nog een vos zien lopen in een wei vol schapen die zich niets van het beest aantrokken.

Verder geen internet voor ons dus even geduld a.u.b...

Viborg, 9 juli, 69 km

Rustiek ontbijten met uizicht op 4 paarden en een zonnetje tussen prachtige wolken. Een goed begin van deze dag waarop het geacht wordt te regenen. Mw. des huizes verzekert ons dat hier het weer voorspellen nog nooit is gelukt.

We zitten er niet mee en doen uitgebreid Mariager aan. Een dorpstadje dat geheel bij de tijd is maar waarvan het oude uiterlijk wordt gekoesterd en levend gehouden.

De vetplanten op de vorst van het dak duiden op groot geluk (Zeeuwse wijsheid van Frans). 

Terwijl we op de stoep voor de bakker van koffie-met genieten, willen we wel eens te weten komen hoe dat hier met naam van het plaatsje zit. De suggestie dat er iets met een huwelijk verwant zou zijn, is natuurlijk onjuist. Nu zit er aan hetzelfde pleintje een vvv en die mw. aldaar doet haar stinkende best maar komt niet verder dan dat het aan Maria is gerelateerd, misschien wel door de Birgitanenessen die een klooster hier hadden. Detail: er zaten ook mannen in, destijds. Na de reformatie mochten ze hier blijven maar geen novicen meer opnemen. Zo verviel de hele zaak in één generatie, net als bij ons overigens.

In de toch wel mooi bewaarde en goed gebruikte kloosterkerk ontwaren we nog een Christus-op-de-koude-steen en hopen daar Winfried mee blij te kunnen maken.

We schaffen wat documentatie aan over Birgitta want de relatie met ons Coudewater lijkt hier volop aanwezig.

Het blijjt moeilijk om het plaatsje te verlaten want de (Franse) vrouw van de hovenier die hier bezig is, bezweert ons toch vooral de kloostertuin met kruiden te komen wonderen. Zeg daar maar eens nee op.

Als we ruim na de middag dan uiteindelijk verder gaan zorgt een buitje voor enig oponthoud maar daarna klaart het op en lunchen we op ons grondzeil. Dat vredig samenzijn wordt verstoord door een nieuw frond van buien en ja hoor, we krijgen de volle laag. 

Lekker klef maar niet koud betrekken we het Danhostel in Viborg. Nu wel graag, met al die buien. Een week geleden waren we hier ook maar toen kampeerden we liever. Hoe snel zaken kunnen veranderen...

Hadsund, 8 juli, 107 km

Prachtdag met een beetje tegenwind.

Rijden langs de Oostzee kust roept oude ritjes op. Gewoon fijn en onbekommerd.

De verwachte onbedorven visserhavens blijven uit, wel touristenhaventjes met navenant geprijsde koffie. Wel lekker maar buiten proportie.

Het land komt je hier aangewaaid in vorm van duinen of je moet het afgraven omdat het veen is.
Het veerpontje in Hals maakt duidelijk dat we het noordelijke eiland gaan verlaten.

Ook verderop mooi land, meer heuvelachtig.

Langs alweer een verlaten spoortracee verplaatsen we ons gerieflijk naar Hadsund waar we een 2-sterren Danhostel betrekken. Heeft wel iets van een slaapwagon maar dan een waarin je kunt slapen. Ja, dat zal wel lukken na deze recordafstand.

Frederikshavn (2), 7 juli, rust/regendag

De voorspelde omvangrijke regen gaf de doorslag: vandaag lekker lummelen vanuit ons b&b.

Niet voor de paarse bloemkool op de zaterdagmarkt staan de mensen in de rij maar voor aardbeien.

We maken een concertje mee in de kerk waarvan een opnamedeel hier.

Het Kunstmuseum is wel aardig maar niet schokkend. Wel een paar leuke plaatjes daarbij op affiches gescoord.

De lunch wordt 'op niveau' gebruikt in het Kattegat Silo Restaurant met een riant uitzicht op het havengebeuren. Van hieruit kun je naar Oslo, Göteborg en het eiland Læsø. Dat geeft het plaatsje een dagelijks terugkerende impuls en dat is te merken aan de levendigheid en betrekkelijke luxe.

Nog even doorgelopen naar de marinehaven, ook altijd boeiend, vind ik.

Al met al eigenlijk maar 2 uur regen gehad dus kijken we met vertrouwen uit naar morgen.

Nog een paar algemeenheden:
Deense mannen lopen overtuigend vaak achter kinderwagens.
Deens is niet te verstaan maar ietwat redelijk te lezen.
Deens design is wel mooi maar soms ver te zoeken. Veel woningen zijn ronduit lelijk.
Deense mensen zijn allemaal aardig. De andere zijn wellicht met vakantie.
Duur? Ja, maar wel te dragen en ook hier geldt 'Alle waar is naar zijn geld'...

Frederikshavn, 6 juli, 64 km

Op 15 km na waren we gisteren aangekomen bij het hoog(s)te punt van de trip (Skagen) dus dat moet vandaag eerst nog. We laten de bagage achter op de camping want daar komen we straks toch weer langs, lui he?

De 'Tilsandene Kirche' vlak voor Skagen zet me aan het mijmeren. De kerk, gewijd aan de H. Laurentius, is verzand en verlaten vanwege oprukkende duinvorming. De toren bleef omdat ie een nuttig baken was voor de vissers. Het komt mij voor dat onze gelijknamige parochiekerk een soortgelijk traject doorloopt alleen ontbreekt daarvoor de gps oplossing die de vissers hebben omarmd.

In Skagen, het noordelijkste punt in de route, noteert Thea de km-stand: 1199 km. Het stadje leeft van de zeepret en het festival dat een rustique karakter heeft ofwel gewoon gezellig met veel leeftijdsgenoten en niet de gevreesde bedronken jongeren. Er wordt overigens wel opvallende veel met kratten bier waarop ijs, rondgezeuld.

We laten ons de fish en chips goed smaken want hier is het allemaal vis wat de klok slaat. Geen veerdiensten, vandaar een stabiel tevreden plaatsje dat met het vieren van mooi weer de gretige tourist graag een plezier doet.

In de kerk vindt een repetitie plaats van het koor voor de uitvoering van vanmiddag onder de titel Spillemansmessen. Ik zal gaan proberen het op YouTube te zetten, kijk maar eens hier; het klinkt best aardig vind ik.

Speciaal voor Toos in Kerkdriel wordt t.g.v. haar 80e een passende kaart geschreven. Mooie leeftijd Toos. PROFICIAT!

Tijdens de terugrit naar de camping begint het wat te lekken. Pardon, te regenen. Dat was pas tegen de avond voorzien! Dus ook hier zijn de details van het weer slecht voorspelbaar. 

Ook het welslagen van het bewaren van onze bagage blijkt problematisch. Eerst is mijn helm zoek en word ik blij gemaakt met een veel betere andere, dan blijkt die van Thea ook kwijt en verschijnt er een vooraad achter de balie waaruit je vrij mag grabbelen. Helaas zat het gammele ding van mij er ook tussen dus gaat de ruil niet door. De helm van Thea was al te mooi en prijkt nu vast op het hoofd van zo'n fraaie blondine met paardestaart. Als dat niet zo is, word ik (net als Thea nu) alsnog erg boos. Thea kiest een degelijke maar beetje lelijke helm uit en we storten ons op de natte rit naar Friederkshavn. Niet volgens de route in het reisboekje door de reeds bekende duinbush maar efficiënt naar de ideeën van Garmin (ik rij geen meter meer zonder dat leuke speelgoed).

Moeiteloos dank zij Garmin vinden we het B&B hotel Herman Bang dat we gisterenavond voor 2 nachten hebben geboekt. Tamelijk nat maar gelukkig worden we weer mensen, doen de was en zien de wereld voor een knikker aan...

Råbjerg Mile Camping, 5 juli, 65 km

Met veel zon op onze tent en het waslijntje er overheen aan mijn fiets gebonden hopen we dat de uitgebreide wasbeurt van gisterenavond tot een strijkdroog resultaat leidt. Vergeet het maar. In de nacht droogt het niet echt en zeker als je er nu op gaat zitten wachten, duurt het nog even. Dus hangen we beiden fietsen vol met was. We lijken vast op Nomaden maar wat hindert dat?

Dit mooie zomerweer maakt veel goed, bijvoorbeeld dat we vrijwel alle opmerkelijkheden die ons reisboekje aangeeft niet opmerken onderweg maar ach, wat is belangrijk?

Het havenplaatsje Hirsthals begint voor ons met een wonderlijk plaatje. Een rolstoel voor een bunker. Wat een combinatie! Ik zou haast zeggen 'tja, dat heb je er van' maar dat is al te goedkoop. Mooie vuurtoren, stinkende grote veerboot (naar Bergen?) en veel touristische terrassen en alom vislucht vanuit fabriekjes.

Verderop een prachtroute door een duin/bosgebied met redelijk berijdbare zand-kiezelpaden.

Wonderlijk om een klein stroompje over te steken dat een paar honderd meter verder spontaan de zee inloopt. Kennelijk zijn de getijdeverschillen hier niet extreem op deze landtong.

Nu zijn we wel op weg naar Skagen maar als we vernemen dat daar een gigantisch muziekfestival aan de gang gaat vandaag, dan lijkt het verstandig een 'Elite Camp' (familiecamping met veel toeters en bellen) te betrekken op 12 km daar vandaan. Horen we het lawaai misschien net niet vannacht.

Thea besluit een noodmaaltijd aan te breken en daarbij verse erwten en tomaten te voegen. Het hoeft immers niet iedere dag kaviaar te zijn. Nou, dit zat er weer dichtbij kan ik melden. En dan nog een heel bakje aardbeien van eigen land, heerlijk. Ik zie ze regelmatig aan de straat te koop staan maar waar ze groeien mocht me nog niet duidelijk worden. Misschien morgen tijdens het FolkFestival in Skagen...