Frederikshavn, 6 juli, 64 km

Op 15 km na waren we gisteren aangekomen bij het hoog(s)te punt van de trip (Skagen) dus dat moet vandaag eerst nog. We laten de bagage achter op de camping want daar komen we straks toch weer langs, lui he?

De 'Tilsandene Kirche' vlak voor Skagen zet me aan het mijmeren. De kerk, gewijd aan de H. Laurentius, is verzand en verlaten vanwege oprukkende duinvorming. De toren bleef omdat ie een nuttig baken was voor de vissers. Het komt mij voor dat onze gelijknamige parochiekerk een soortgelijk traject doorloopt alleen ontbreekt daarvoor de gps oplossing die de vissers hebben omarmd.

In Skagen, het noordelijkste punt in de route, noteert Thea de km-stand: 1199 km. Het stadje leeft van de zeepret en het festival dat een rustique karakter heeft ofwel gewoon gezellig met veel leeftijdsgenoten en niet de gevreesde bedronken jongeren. Er wordt overigens wel opvallende veel met kratten bier waarop ijs, rondgezeuld.

We laten ons de fish en chips goed smaken want hier is het allemaal vis wat de klok slaat. Geen veerdiensten, vandaar een stabiel tevreden plaatsje dat met het vieren van mooi weer de gretige tourist graag een plezier doet.

In de kerk vindt een repetitie plaats van het koor voor de uitvoering van vanmiddag onder de titel Spillemansmessen. Ik zal gaan proberen het op YouTube te zetten, kijk maar eens hier; het klinkt best aardig vind ik.

Speciaal voor Toos in Kerkdriel wordt t.g.v. haar 80e een passende kaart geschreven. Mooie leeftijd Toos. PROFICIAT!

Tijdens de terugrit naar de camping begint het wat te lekken. Pardon, te regenen. Dat was pas tegen de avond voorzien! Dus ook hier zijn de details van het weer slecht voorspelbaar. 

Ook het welslagen van het bewaren van onze bagage blijkt problematisch. Eerst is mijn helm zoek en word ik blij gemaakt met een veel betere andere, dan blijkt die van Thea ook kwijt en verschijnt er een vooraad achter de balie waaruit je vrij mag grabbelen. Helaas zat het gammele ding van mij er ook tussen dus gaat de ruil niet door. De helm van Thea was al te mooi en prijkt nu vast op het hoofd van zo'n fraaie blondine met paardestaart. Als dat niet zo is, word ik (net als Thea nu) alsnog erg boos. Thea kiest een degelijke maar beetje lelijke helm uit en we storten ons op de natte rit naar Friederkshavn. Niet volgens de route in het reisboekje door de reeds bekende duinbush maar efficiënt naar de ideeën van Garmin (ik rij geen meter meer zonder dat leuke speelgoed).

Moeiteloos dank zij Garmin vinden we het B&B hotel Herman Bang dat we gisterenavond voor 2 nachten hebben geboekt. Tamelijk nat maar gelukkig worden we weer mensen, doen de was en zien de wereld voor een knikker aan...