Weelderig gesnurkt, vraag Thea maar na, tijdens ons eerste verblijf in een KRO. Zeer vrij vertaald: Koninklijk Recidentieel Onderkomen. Zonder dolle, een behoorlijk motel met een voortreffelijk restaurant. Ooit werd van overheidswege vastgesteld dat er op gezette afstanden onderkomens voor reizigers moesten komen. Ziedaar de KRO's, wij genieten er van.
Onderweg puzzel ik verder met mijnheer Sweerman die ons reisboekje schreef. Eigenlijk wordt ik best wat moe van het constant uitkijken of we niet een of ander bultje in het land missen waaronder ongetwijfeld een importante voorouder of zijn familie ligt. Nu denk ik geschiedenis boeiend te vinden maar er zijn grenzen.
Als we alweer enkele km's gravel overgestuiterd zijn en onze fietstassen dus nog verder bemodderd zijn geraakt, hebben we het wel gehad. Zeker als zich een 'fietscafe met mogelijkheden' aandient in Stursbøl zeg je daar geen nee op. Het roept bij ons Santiago-gevoelens op want het is een van de 12 herbergen op het Deense traject waar je degelijk doch eenvoudig de nacht kunt doorbrengen. Doen dus!
We drinken lokaal bier, warmen wat prak op en worden nog moe ook. Zo gaat dat als je af en toe moet trappen...
Inmiddels koelt het wat af en vallen er wat spetters.
Goed dat we onder de pannen zijn!
We gaan naar binnen en, lach niet, we draaien er wat platen uit een zeer klassieke doos. Het is net als of ik bij mijn zus Dorris op bezoek ben. De jaren 60 hoor je hier niet alleen, je ruikt ze zelfs. We zijn overigens de enige gasten hier. Dat lijkt me zo eind juni nou niet bepaald op een vetpot te duiden.
Uiteraard ook hier geen internet, morgen toch eens echt op zoek gaan...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten