De val gisteren doet zich ondanks de uitstekende huisapotheek gelden. Mijn bovenbenen doen zeer alsof er bijzondere prestaties zijn verricht en misschien is dat ook zo. Enfin, met nog steeds stormachtige wind die vaak tegen ons is gekeerd, maar overwegend droog, schiet het niet echt op. Vooral het eerste stuk langs de Elbe is een echte klassieker, buffelen tussen de schapen.
We treffen Henning Holm, Schmiedeweister, die graag bereid is ons te laten zien wat ie zo al voor moois maakt. Overigens vond ie ook nog tijd om het bushokje wat verder aan te kleden ten dienste van o.a. de fietsers. Wat een vriendelijkheid. Daar kunnen we wat van leren.
We lunchen op een middenterrein met bank te Hadesfeld tegenover de Hofladen. Jammer dat er geen mens te bekennen was zodat het beleg tot kaas beperkt bleef. Nee weinig mogelijkheden onderweg, dat valt echt op.
Per pont kruizen we het Nord-Ostsee Kanaal. Opmerkelijk hoe een strategische beslissing om je oorlogsvloot te kunnen verplaatsen zonder de Scandinavische landen aan te doen nog steeds van pas komt; er varen per dag zo'n 100 zeegaande schuiten door.
Als we 'volgens het boekje' een camping willen aandoen, vergt dat wat doortastendheid. Uit niets blijkt ter plekke dat men er welkom is. Toch maar even aangebeld en dat was maar goed ook want
mevrouw des huizes stond op het punt weg te gaan. Nu telt het resultaar en dat is simpel: we mogen lekker in onze tent op hun grasveld met douche en toilet in het huis, prlma toch!
Onderweg hadden we wat diepvriesmaaltjes en randtoestanden aangeschaft zodat we niets tekort kwamen en voldaan in slaap sukkelen. Af en toe tjoekelt er een schuit voorbij. Da's weer eens wat anders dan schaapjes tellen.
Ook hier geen internet dus even geduld a.u.b...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten